این پروژه صرفا علیه کودکان فلسطینی نبوده بلکه با نگاهی به آمار قربانیان تجاوز عربستان به یمن، تجاوز پهپادهای آمریکا به افغانستان و پاکستان، داعش، بوکوحرام و الشباب در عراق، نیجریه و سومالی در می‌یابیم که در سطحی گسترده‌تر بسیاری از کشورهای اسلامی هدف آن واقع شده اند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نافذآنلاین به نقل از خبرگزاری فارس،‌ با شهادت علی دوابشه نوزاد یک سال ونیمه فلسطینی که زنده در آتش سوخت و جان سپرد، بار دیگر نگاه ها به مسئله فلسطین از یک سو و کودک کشی های رژیم صهیونیستی از سوی دیگر معطوف گردید، ورسانه های جهانی نیز به نحوی بخشی از وقت اخبار خود را به این حادثه فجیع اختصاص دادند.

صرف‌نظراز این جنایت هولناک ووحشیانه که بیانگر خوی ددمنشانه صهیونیستها می‌باشد،  پرسش های چندی نیز مطرح می شود که  پاسخ به آنها می تواند بخش های تاریکی از یک پروژه خونین که در منطقه در حال اجرا می باشد را بر ملا سازد:

پرسش اول اینکه  آیا کودک کشی صهیونیستها صرفا فلسطینیان را هدف قرار داده و آیا دوابشه تنها قربانی فلسطینی این نوع جنایات است ؟

چرا کسی از طرح بزرگتری که نسل آینده جامعه اسلامی را  مورد هجمه قرار داده سخن نمی گوید؟

اصولا آیا کسی به طرح بزرگتر هدف قرار گرفتن نسل بعدی مسلمانان در منطقه خاورمیانه توجه دارد؟

با نگاهی به رخدادهای حداقل چند سال گذشته شاهد آن هستیم که دوابشه نه اولین کودکی است که به این شکل فجیع به شهادت رسیده ونه به طور حتم آخرین جنایتی است که پروژه ی صهیونیستی در منطقه آنرا مرتکب خواهد شد.

با این حال  بسیاری از رسانه های غربی وحتی عربی تلاش می کنند تا این جنایت را حاصل فرایند اقدام شماری از افراطیون صهیونیست نشان داده وجنایت های بزرگتر این جریان را پشت این جنایت، پنهان کنند.

با نگاهی به رخدادهای منطقه ای شاهد  آن هستیم که این نوع جنایت ها نه تنها در فلسطین تکرار می شود بلکه در کشورهای آشوب زده مختلف اسلامی نیز کپی برداری شده است بدون آنکه رسانه ها چندان توجهی به آن داشته باشند.

پیش از دوابشه ، محمد ابو خضیر در یکی از سحرگاه های ماه مبارک رمضان سال گذشته در قدس توسط صهیونیستها زنده آتش زده شد  در حالیکه شمار کودکان فلسطینی که بر اثر شعله های آتش حاصل  از اصابت موشک های صهیونیستی در جنگ ۵۱ روزه غزه به شهادت رسیده یا زخمی شدند از مرز یک هزار کودک گذشته است.

یونیسف در  گزارشی که کمتر از دو ماه پیش منتشر کرد ، خبر از نسل کشی وسیعی در میان کودکان غزه طی جنگ ۵۱ روزه داد.

در این گزارش ۲۲ صفحه ای که تحت فشار قدرت های بزرگ جهانی تلاش گردید تا محرمانه نگه داشته شود اما رویترز آنرا منتشر کرد ، تاکید شده است کودکان مهمترین قربانیان این جنگ بودند.

وبدین شکل  بخشی از این طرح بزرگ صهیونیستی بر ملا شد.

اما این پروژه وحشیانه صرفا کودکان فلسطینی را هدف قرار نداده است بلکه با نگاهی به آمار قربانیان تجاوز عربستان به کشور یمن ، تجاوز پهپادهای آمریکا به افغانستان و پاکستان، بوکوحرام و الشباب در نیجریه و سومالی هم شاهد آن هستیم که  این طرح به فراگیر ترین شکل ممکن در این کشورها در حال اجرا می باشد.

تصاویر منتشر شده از بقایای اجساد کودکان و نوزادان یمنی که با موشک های عربستانی به ذغال تبدیل شده اند گواهی بر این مدعی است.

از ۲۶ مارس گذشته اوایل فروردین تا به امروز  کودکان یمنی به بزرگترین قربانیان تجاوز دولت عربستان تبدیل شده اند، تجاوزی که به بهانه زمینه سازی برای شکل گیری دولت مردمی در کشور انجام می شود اما عملا رکن اصلی این ساختار یعنی نسل بعدی آنرا به خاکستر تبدیل می کند.

این مسئله در نشست مطبوعاتی کریستوف بولیارک سخنگوی یونیسف نیز در ۱۰ جولای گذشته نیز مورد تایید قرار گرفته است تا نشان دهد گرچه نام بازیگران کودک کشی تغییر یافته اما استراتژی همانی است که در فلسطین به اجرا در آمده است.

در سوی دیگر خاورمیانه هم  پهبادهای آمریکایی عامل اجرای این طرح فراگیر می‌باشند تا کودکان افغانستانی نیز با موشک‌های آمریکایی به سرنوشت کودکان فلسطینی و یمنی دچار شوند.

درگزارش های متعددی که رسانه ها از سال ۲۰۰۱ تا به امروز منتشر می‌کنند، بیش از یک هزار کودک و نوجوان زیر ۱۸ سال افغانستانی به بهانه عملیات مبارزه با تروریسم آمریکا در افغانستان جان خود را از دست داده اند ودر میان شعله های آتش آمریکایی ها تا سر حد مرگ سوخته اند که در این میان ولایت های قندهار ، هیلمند ، کنار  وقندوز بیشترین قربانیان را در میان کودکان گرفتند، اما این جنایات نیز بیش از چند سطر را از اخبار رسانه ها به خود اختصاص نداد.

وجه چهارم این پروژه گروه های تکفیری ـ سلفی می باشند که آوازه جنایات آنها علیه کودکان سوریه و عراق تا سومالی ونیجریه به گوش می رسد و جنایتی که هزاران کودک را به کام مرگ برده اند.

جنایات صورت گرفته توسط این جریان  از بوکو حرام گرفته تا داعش تاکنون صدها و بلکه هزاران  کودک را قربانی کرده است، نسل‌هایی که رسانه ها تلاش  می‌کنند نابودی  آنها را پشت هیاهوهای دیگر پنهان کنند، مگر آنکه شهادت نوزادانی همچون دوابشه راه علنی شدن آنها را هموار  سازند.